Geloven: is dat zeker weten wat je niet ziet? Ik zie God niet en ik weet zeker: Hij is de machtige, groot en ver. En tegelijk is Hij mijn Vader, zo in mij, dichtbij.
Keek ik vroeger naar Hem op omdat Hij altijd – en dan ook echt ál-tijd – op me let: bezorgd, soms boos, steeds streng. Nu kijkt Hij naar mij uit: bezorgd, soms boos (of is het verdrietig?) en altijd vriendelijk.
En ik? Ik kijk ernaar uit om Hem te zien, Zijn Zoon te ontmoeten. Zijn Zoon die mijn coach is. Wat zullen we later samen altijd – en dan ook echt ál-tijd – lachen en muziek maken en blij zijn!

Leo van Bloois